Gonzo Circus magazine

Na twee jaar van stilte brengt het Duitse Quecksilber, het experimentele bijhuis van Staubgold, nieuw werk uit van Rafael Toral. ‘Space Solo 1’ is het vervolg op ‘Space’ en hoort thuis in een langlopende serie die de Portugese componist en visueel kunstenaar Toral vorig jaar startte. Toral besliste na de release van ‘Violence of Discovery and Calm of Acceptance’ om de wereld van de microscopische soundscapes waarin hij toen grossierde achter zich te laten. Met de ‘Space’-serie onderzoekt hij op een bijna wetenschappelijke, maar evengoed impulsieve manier, de mogelijkheden van het livegebeuren. De opnames voor ‘Space Solo 1’ zijn dan ook uitsluitend registraties van liveconcerten die Toral, al dan niet in samenwerking met het Sei Miguel Quartet (waarmee hij recent nog in KC Netwerk stond en binnenkort Zaal België staat), brengt. Toral bevestigt een aantal microfoons aan zijn armen en handen en kan door het maken van simpele bewegingen geluidsgolven voortbrengen. De intensiteit en de kracht waarmee hij beweegt hebben een directe invloed op het geluid. Met titels als ‘Electro Oscillator’ en ‘Portable Amplifier’ heeft dit enfant terrible van de moderne elektronica (Het britse label Touch vond zijn project te moeilijk en te ambitieus en verzocht Toral om andere oorden op te zoeken) zijn bronnen opzettelijk prijs. Wie de man live aan het werk zag, weet dat het hier om een puur staaltje van elektronische improvisatie gaat dat moeilijk op plaat te vatten is. ‘Space Solo 1’ is dan ook, veeleer dan een coherente plaat, vooral een uitgepuurd experiment van een muzikale ontdekker pur sang. Peter Deschamps, Gonzo Circus magazine